Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Ανοιχτή επιστολή Νο 2 στον Χρήστο Παπουτσή και επίσκεψη της Αντιτρομοκρατικής σπίτι μου



Αγαπητέ Χρήστο,
αναρωτιέμαι γιατί αποφάσισες να ταλαιπωρήσεις τόσο κόσμο καλοκαιριάτικα, αντί να σηκώσεις ένα τηλέφωνο και να μου απαντήσεις σε όσα σε ρώτησα  ή να μου ζητήσεις -έστω- το λόγο... Παλαιότερα το έκανες  και μάλιστα με άμεσο και ευγενικό τρόπο... Τόσες δεκαετίες φερόσουν έτσι, γιατί ξαφνικά άλλαξες;
Την προηγούμενη επιστολή την έστειλα σε σένα  κι από σένα περίμενα μια απάντηση.
Αντί γι' αυτό μου τηλεφώνησε χθες ο αστυνομικός υποδιευθυντής κ. Κ. Παπαθανασάκης της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, να με καλέσει για ένορκη μαρτυρική κατάθεση, σχετικά με την υπόθεση της δολοφονίας Γκιόλια. Λίγη ώρα μετά το τηλεφώνημά του, δύο άντρες με μαύρα, ντάλα μεσημέρι στις 2.30, ήλθαν σπίτι μου για τα περαιτέρω
σχολιο, του  αντιγραφεα.  Αλλαξε  η   ωρα  του  Γαλατα.
Και επανέρχομαι.
Γιατί τους ταλαιπωρείς όλους αυτούς τους ανθρώπους και δε βγαίνεις να πεις κάτι εσύ; Εσύ είσαι ο υπουργός, εσύ κάνεις τις έρευνες, εσύ οφείλεις να ξέρεις, εσύ πρέπει να κινήσεις γη και ουρανό, να βρεις την άκρη. εσένα περιμένουμε να μας πεις. Γι αυτό είσαι εκεί.
Χρήστο, εδώ και καιρό, είσαι ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη  (πολλοί σε αποκαλούν και Υπουργό ΠΡΟ ΠΟ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας) και τα μόνα για τα οποία σε συζητάει ο κόσμος, είναι αυτά για τα οποία δεν θα ευχόταν κανείς να τον συζητάνε (Η υπόθεση ''Σάμινα'', τα αιματηρά επεισόδια στο Σύνταγμα, οι ανεκδιήγητες δηλώσεις μετά και και...)
Αυτές οι πόζες με τα σηκωμένα μανίκια στη φωτογραφία, που σημειολογικά παραπέμπουν σε δουλευτή πολιτικό, σε συνδυασμό με το χρόνιο, όλο σημασία, ανθυπομειδίαμα, πες στον ίματζ μέικερ σου, όχι μόνο δεν πείθουν κανένα, αλλά βγάζουν και γέλιο.
Λοιπόν, εγώ θα πάω στην Αντιτρομοκρατική και στον κ.Παπαθανασάκη, (αφού έτσι το κανόνισες, αλλά μην φανταστείς ότι με φοβερίζεις με κάτι τέτοιο), για να του πω όμως, αυτά που θα του έλεγε ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας.
Οφείλεις να ξέρεις Υπουργέ Χρήστο, την αλήθεια για την υπόθεση Γκιόλια,
γιατί αν δεν ξέρεις μετά από ένα χρόνο, κάτι δεν πάει καλά με σένα.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@22

Πήγα στην Αντιτρομοκρατική και κατέθεσα.


Το ταβάνι της αποχαυνωμένης Αθήνας, καμακωμένο από τηλεοπτικές κεραίες που μεταδίδουν αστραπιαία τους ιούς της βλακείας και του φόβου, είναι η θέα από τον 12ο όροφο της Αντιτρομοκρατικής, στην Αλεξάνδρας.
Στο καταθλιπτικά καφετί γραφείο του -ιδιαιτέρως ευγενικού και σχεδόν αγχωτικά περιποιητικού -κυρίου Διοικητή, η κουβέντα λίγο πριν την κατάθεση, περιλαμβάνει από πληροφορίες καταγωγής και ποιοτικές(!) αναλύσεις της Σέχτας, μέχρι το ποσοστό ζάχαρης στα κεράσια, δίπλα στο πιάτο.
''Την Αντιτρομοκρατική την είχα αλλιώς στο μυαλό μου'', έλεγα λίγο αργότερα στον φίλο μου Βασίλη Καπερνάρο, που με συνόδευε, ''αυτό που είδαμε ήταν σεμινάριο γαλατικής ευγένειας και σαβουάρ βιβρ''! Ίσως να μην έχω συναντήσει στη ζωή μου, τόσο τακτ και τόση αβροφροσύνη συγκεντρωμένη, όσο σ αυτά τα τρία πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στο παράξενο βράδι της περασμένης Πέμπτης και ιδιαίτερα σ αυτό που με εξέτασε. Ευγένεια στα σύνορα της ενοχής...
Ο κ. Διοικητής, ο κ. Υποδιοικητής και ο κ. Αντιεισαγγελέας Εφετών.. Με ρώτησαν πολλά, απάντησα σε όλα, εκτιμώντας τον διακαή πόθο τους να φτάσουν -όπως δήλωσαν- το μαχαίρι στο κόκκαλο. Συγκράτησα μάλιστα ακριβώς, για να σας τη μεταφερω σωστά, τη φράση ''Είμαστε αποφασισμένοι να βρούμε την αλήθεια, όσο ψηλά κι αν χρειαστεί να φτάσουμε!''. ''Είστε σίγουροι για αυτό που λέτε''; ρώτησα. ''Ναι'', μου απάντησαν σχεδόν εν χορώ, ''δεν καταλαβαίνουμε τίποτα''.
Το βρήκα ηρωικό. Δεν έχει σημασία αν το πίστεψα.
Έμεινα πάνω από τρεις ώρες εκεί. Μία ώρα κατέθετα. Δύο ώρες ανταλλάσσαμε απόψεις. Έμαθα αρκετά πράγματα, τα οποία έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Χρειάζονται όμως έλεγχο και διασταύρωση, πριν τη δημοσιοποίησή τους.
Ανέλυσα, απαντώντας σε σχετική ερώτησή τους, την πρόθεση των δύο επιστολών μου στον Υπουργό Χρήστο, μίλησα για τους φόβους και τις υποψίες μου, για την ύποπτη σιωπή γύρω από το θέμα, τις αμφιβολίες (όχι μόνο τις δικές μου, αλλά και της οικογένειας Γκιόλια και του περισσότερου κόσμου) για τη ''Σέχτα'', για στοιχεία που δεν μαθαίνουμε, υπό το πρόσχημα ότι οι έρευνες συνεχίζονται, για τον φάκελο που δεν έχει πάει ακόμη στην Εισαγγελία, για τη διαφωνία μου μαζί τους να μην εξετάζουν καμμία άλλη εκδοχή, πλην της ''Σέχτας'' κλπ κλπ...
Υπέγραψα την κατάθεση και ...το ξανασυζητήσαμε άλλη μια φορά. Τότε ήταν που ειπώθηκαν και τα πιο ουσιώδη, μόνο που δεν γίνεται ν αναφερθούν εδώ. Διέκρινα όμως μια αμυδρή ακτίνα φωτός, σε μια κουβέντα του αντιεισαγγελέα γι αυτό και του υποσχέθηκα ένα μπόνους.
Θα επανέλθω.

ΥΓ. Κύριε Υπουργέ, εσείς πού βρίσκεστε άραγε; Θα μιλήσετε ποτέ; Καμμιά δήλωση για το θέμα θα κάνετε;
Θα το λύσετε το ρημάδι το χειρόφρενο (μα ακόμη και αυτόν τον Καρατζαφέρη, ανέχεστε να σας ''τη λέει'';)
ή τον Αύγουστο αποφεύγετε την οδήγηση;


Δεν υπάρχουν σχόλια: